Niech problem stanie się błahostką

Wiesz już, w jaki sposób pracując na submodalnościach wpływać na swój stan emocjonalny. Umiesz wzmacniać przyjemne wspomnienia, osłabiać nieprzyjemne, uciszać wewnętrznego krytyka.

A teraz pomyśl o czymś, co uważasz za „problem”.

Jekby to było, gdyby ten problem nagle stał się dla Ciebie błahostką, czymś, co przychodzi Ci tak łatwo i przyjemnie, że nawet się nad tym nie zastanawiasz...

Analiza kontrastowa

Pomyśl najpierw o jakiejś wyjątkowo łatwej dla Ciebie czynności, czymś, co robisz często lub co wychodzi Ci wyjątkowo dobrze.

Przywołaj obraz tej sytuacji...

Wyróżnij submodalności tego obrazu, sprawdź, jaką ma wielkość, kolor, jasność, kontrast, odległość. Zastanów się czy jest ograniczony, czy jest ruchomy, czy posiada głębię, w jakiej jest odległości.

Uświadom sobie również towarzyszące uczucie przyjemności, pewności i łatwości.

Daj sobie tyle czasu, ile potrzebujesz, aby dobrze rozpoznać poszczególne submodalności (może jakieś dźwięki albo inne jeszcze informacje sensoryczne będą dla Ciebie istotne).

A teraz, kiedy masz już ten obraz opanowany, dobrze by było zapamiętać, lub zapisać gdzieś jego submodalności, żebyśmy mogli łatwo do niego wrócić za chwilę.

Jeżeli chcesz, możesz do tego celu wykorzystać specjalnie przygotowaną przeze mnie karteczkę, która ściągniesz tutaj:Analiza kontrastowa (pomoc) (jeżeli oczywiście znasz hasło).

Przechodzimy do problemu

A teraz pomyśl o sytuacji, którą się niepokoisz i stanowi dla Ciebie pewien problem.

Naszym celem będzie zmiana problemu w błahostkę tak, aby przestał Cię ograniczać.

Pomyśl teraz o tej sytuacji, przywołaj jej obraz...

Wyróżnij (a najlepiej wynotuj) wszystkie submodalności tego obrazu, zapytaj siebie o jego położenie, kolory, jasność, kontrast, odległość, wielkość...

Ciekaw, jak bardzo te dwa obrazy różnią się między sobą, domyślam się, że są między nimi istotne różnice, być może w położeniu, wielkości, być może w innych cechach.

Teraz, kiedy masz wyróżnione wszystkie submodalności nadszedł czas na sedno ćwiczenia.

Pomyśl o obrazie, który jest reprezentacją „problemu”, przywołaj ten obraz a następnie nadaj mu wszystkie submodalności błahostki.

Przesuń więc ten obraz w to samo miejsce, w którym znajduje się obraz błahostki, zmień jego wielkość, jasność, kolory. Jeżeli trzeba to dodaj ruch lub głębię, lub jakiekolwiek inne istotne submodalności.

Teraz, kiedy masz już pewność, że obraz ten jest we właściwym miejscu, poświęć jeszcze chwilę na trwałe przymocowanie. Przytrzymaj go więc tam przez chwilę, „przytwierdź” wyobrażonymi pinezkami lub gwoździami, niech będzie to jego nowe, stałe miejsce.

Uwaga, to jeszcze nie koniec

A teraz wstań, jeśli siedzisz, rozejrzyj się dookoła, odpowiedz na trzy bardzo ważne pytania:

- co zmieniło się za oknem od momentu rozpoczęcia ćwiczenia?

- jak brzmiałoby Twoje imię czytane od tyłu?

- jaka jest trzecia od końca cyfra Twojego numeru telefonu?

Te pytania są w istocie bardzo ważne, chodzi bowiem o odwrócenie Twojej uwagi od wykonywanego ćwiczenia.

Sprawdzenie

A teraz pomyśl o sytuacji, nad którą pracowaliśmy i sprawdź jak bardzo zmieniły się Twoje odczucia. Jestem przekonany, że pojawiło się uczucie łatwości, lekkości a może nawet pewnej przyjemności.

Ćwiczenie to możesz wykorzystywać do zmiany bardzo wielu kontrastujących ze sobą sytuacji.